مهمون ناخونده

گلپسر مامان سلام. وای نمیدونی چقدر ذوق زده شدم امروز وقتی که اولین قدم زندگیت رو برداشتی تا خودت رو به بغل مامانی برسونی. آخه همین دیروز خبر راه رفتن عموزاده مژده رو که همسن شماست شنیدم و دلم ضعف رفت وقتی راه رفتن تو رو تصور کردم. بخدا مامانی عاشششششقته.. گام نهادن تو در این دنیا بهترین اتفاقی بود که مادری چون من تصورش را میکرد... بدان که تمام آرزوهایم را به این دو پای کوچکت گره زده ام تا به آنجا که به گام نهادن تو بر این زمین با تمام وجود افتخار میکنم... پسرم یا علی بگو... محکم بایست... دنیا را پشت سربگذار و بر شگفتیهای هر روزه ات بیفزای...